തേങ്ങുകയാനെന്നുള്ളം നിന്നെയോര്‍ത്ത്........
നൊമ്പരമായി മുഴങ്ങുകയാണ് നിന്‍ സ്വരം എന്‍ കാതില്‍....
അണയാത്ത തീനാളമായി ജ്വലിക്കുകയാണ് നീയെന്‍ മുന്നില്‍....
പിരിയാനായി വിധിക്കപെട്ടവരോ നമ്മള്‍.....
വിധിയുടെ പുസ്തക താളില്‍ നഷ്ട സ്വപ്നങ്ങളോ കണ്ണീരൊ....
എന്തിനെന്നറിയാതെ എന്നുള്ളം മന്ത്രിച്ചു....
നീയെന്ടെ ജീവന്റെ ജീവനാണ്....
നീയെന്ടെ പ്രാണന്റെ വായുവാണ്....
ഇരുളുന്ന സന്ധ്യയില്‍ എന്തിനു നീയെന്നെ...
തനിച്ചാക്കി നടന്നകന്നു....
അകലുന്ന വഴിയില്‍ അണയുന്ന വിളക്കില്‍....
നിന്‍ വെളിച്ചമെന്നെ പിന്തുടര്ന്നു...
നിന്‍ ഓര്‍്മകളാണെന്ടെ വഴികാട്ടി....
No comments:
Post a Comment